โลกร้อนนี้ หนูๆ ช่วยได้!

จากคำกล่าวที่ว่า “ข้าวทุกจานอาหารทุกอย่าง อย่ากินทิ้งขว้างเป็นของมีค่า” ยุคสมัยของครูหลาย ๆ คนอาจโตมากับคำกล่าวนี้เพื่อให้เราได้ตระหนักถึงคุณค่าของอาหาร Food Waste หรือขยะจากเศษอาหาร เป็นปัญหาที่จะถูกพบง่ายในโรงเรียน ดังนั้นครูควรจะอธิบายให้เด็ก ๆ ได้เข้าใจว่าขยะอาหาร คือ การสูญเสียอาหารในตอนปลายของห่วงโซ่อาหาร และขยะจากเศษอาหารนี้ยังปล่อยให้มีก๊าซเรือนกระจกถึง 8% มาดูกันว่าจะมีเทคนิคใดบ้างที่จะช่วยให้เด็ก ๆ ทานอาหารให้หมดจาน

เทคนิคที่ 1 เริ่มต้นจากการปลูกฝังจากการเรียนรู้ในห้องเรียนและนอกห้องเรียน ในเรื่องคุณค่าทางโภชนาการของอาหารว่าอาหารแต่ละมื้อที่เด็ก ๆ ได้รับประทานนั้นมีประโยชน์ต่อร่างกายของเรา และช่วยพัฒนาร่างกายของเราให้เติบโตและแข็งแรง พร้อมทั้งให้เด็ก ๆ รู้ถึงคุณค่าของอาหาร ไม่ให้เด็ก ๆ กินทิ้งกินขว้าง และสอนให้เด็ก ๆ รู้ว่าการทานอาหารในแต่ละมื้อนั้นส่งผลอย่างไรต่อโลกของเราบ้างผ่านการเล่าเรื่องของสาเหตุของ “ภาวะโลกร้อน” โดยเฉพาะ Food Waste ที่เกิดมาจากเศษอาหารที่เราทานในแต่ละมื้อ และในขณะย่อยสลายจะมีก๊าซเรือนกระจกที่เป็นตัวการสำคัญที่จะทำให้เกิดสภาวะโลกร้อน 

เทคนิคที่ 2 ถ้าต้องการให้เด็ก ๆ ทานอาหารคุณครูไม่ควรให้เด็ก ๆ รับประทานขนมระหว่างมื้อ นอกจากจะทำให้เด็ก ๆ ไม่มีสมาธิในการเรียนแล้วยังส่งผลถึงมื้ออาหารมื้อต่อ ๆ ไป ทำให้เด็ก ๆ ทานได้น้อยลง และเด็ก ๆ อาจได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ นอกจากนี้ยังทำให้เด็ก ๆ รู้จักการทานอาหารให้เป็นเวลา และตรงต่อเวลาด้วย

เทคนิคที่ 3 บรรยากาศขณะเด็ก ๆ รับประทานอาหาร จะต้องทำให้เด็ก ๆ รู้สึกว่าอาหารของเขาดูน่ากินโดยอาหารจะต้องสะอาด และครบตามหลักโภชนาการ นอกจากนี้จะต้องไม่มีสิ่งอื่น ๆ มารบกวนสมาธิขณะที่เด็ก ๆ กำลังรับประทานอาหาร อย่างเช่น การเปิดทีวี หรือการเล่นของเล่น เพราะถ้าหากมีสิ่งเหล่านั้นแน่นอนว่าเด็ก ๆ จะไม่สนใจการทานอาหารนั่นเอง

ทั้ง 3 เทคนิคนี้สามารถช่วยให้เด็ก ๆ มีความเข้าใจถึงปัญหาโรคร้อนที่ใกล้ตัวพวกเขามาก ๆ และยังสอนให้พวกเขาเข้าใจว่าปัญหาโลกร้อนไม่ใช่ปัญหาไกลตัว แต่เป็นสิ่งที่เริ่มต้นได้จากพวกเขา นอกจากนั้นการที่เด็ก ๆ จะช่วยลดปัญหาการเกิดก๊าซเรือนกระจกจากการย่อยสลายเศษอาหารแล้ว ยังทำให้ร่างกายเด็ก ๆ ได้รับสารอาหารที่เพียงพอ ที่จะทำให้เด็ก ๆ ได้เจริญเติบโตสมวัย